До утра не скажуТо, что я все-таки ухожу.До утра, а потомДля самих себя мы с тобой умрем.
До утра в темнотеСлышу слова твои, но не те.До утра, а потомДля самих себя выхода не найдем.
До утра на краю темнотыМир утраты, с которым на "ты".Неслучайной приметой ветра,До утра.
До утра как-нибудь, все равно.За окном темноты полотно.И на нем бесконечно давноПросто темно.
Gidiyor olduğum gerçeğiniSabaha kadar söylemeyeceğim...Sabaha kadar, ve sonraKendimiz için can vereceğiz.
Sabaha kadar karanlıkta,Kelimelerini duyuyorum,ama onlar doğru olanlar değiller.Sabaha kadar, ve sonraEn çok da kendimiz için çıkış yolu bulamıyoruz
Sabaha kadar, karanlığın kıyısındaRüzgarın tesadüfi olmayan tesiri ileHarcanmış "senli benli" bir dünya,Sabaha kadar.
Sabaha kadar bir şekilde, her nasılsa,Pencerenin arkasında karanlık bir tuval,Ve onun üzeri uçsuz buçaksız bir karanlıkSadece karanlık...