Έρχεται το βράδυ
Όταν έρχεται το βράδυ και το φως της μέρας ξεθωριάζειαπό μέσα μου με καλεί - μπορεί να είναι ότι κοιμάμαι;Για μια στιγμή εκτρέπομαι, μετά με κρατάει ολοκληρωτικάΚοντά στο σπίτι- δε μπορώ να πωΚοντά στο σπίτι- έχοντας την αίσθηση ότι είναι τόσο μακρυά
Καθώς περπατώ στο δωματιο εκεί πριν από μένα μια σκιάαπό έναν άλλο κόσμο που κανένας δε μπορεί να ακολουθήσειΜετέφερε με στο δικό μου, από όπου μπορώ να διασχίσω...Κοντά στο σπίτι- δε μπορώ να πωΚοντά στο σπίτι- έχοντας την αίσθηση ότι είναι τόσο μακρυά
Πάντα ψάχνοντας, ποτέ σωσταΕίμαι χαμένη/ος στους ωκεανούς της νύχταςΠάντα ελπίζοντας ότι θα βρω αναμνήσειςεκείνες τις αναμνήσεις που άφησα πίσω
Αν και φεύγω θα συνεχίσω να πιστεύωότι αυτή τη φορά είναι αληθινό - ή έχω χαθεί σ' αυτήν την αίσθησηΣαν ένα παιδί που διέρχεται χωρίς να ξέρει ποτέ το λόγοΕίμαι σπίτι- ξέρω το δρόμοΕίμαι σπίτι- έχοντας την αίσθηση ότι είναι ω! τόσο μακρυά
Kvällen kommer
När kvällen kommer och dagsljuset falnar,från inom mig kallar - kan det vara att jag sover?För ett ögonblick irrar jag, sedan håller den mig helt.Nära hemmet - jag vet inte.Nära hemmet - känns så fjärran.
Då jag går i rummet, där framför mig en skuggafrån en annan värld, dit ingen annan kan följa mig.Bär mig till de mina, till stället där jag kan gå över...Nära hemmet - jag vet inte.Nära hemmet - känns så fjärran.
Evigt sökande; aldrig rätt,Jag är vilse i nattens hav.Evigt hoppas jag hitta minnen,de där minnena jag lämnade efter mig.
Trots att jag går bort ska jag fortsätta troatt denna tid är verklig - är jag förlorad i denna känsla?Som ett barn på genomfärd, utan att någonsin veta orsaken.Jag är hemma - jag vet vägen.Jag är hemma - känns åh! så fjärran.