بسمعك بالليل عم تبكيبقرب لحدك بس ما بتحكيكل يوم واليومسكوتك بكتر لومبيهزني... بيتعبنيومن غفوتي بيسرقنيبيذكرني بحياتي، المحروقة بنارنارك الضجروبرد الحجرليل وسهرقدر!وجهك، امبارح، زوايا حبيبيمتروكة بباليمذهولة غريبةوبتسأل؟آهتعبني جفاك، يا حبيركضني... عذبنيقربني تيبعدنيبعدني تيلحقنيوبتسأل؟عندك ضاعت أمانيوفيك احتار السؤالمالئ من المعانيغير اللي بقي بالبال!
شب ها میشنوم که تو گریه میکنیدر اطرافت هیچکسی نیست و تو ساکتی
هرروز و امروزسکوتت مرا بیشتر مقصر میکندمرا به رعشه وا میدارد و خسته ام میکندو خواب را از چشمانم می ربایدو حیاتم را به یادم می آوردزندگیم که در آتش سوخت
ملالت آتشو سردی سنگشب و شب زنده داریر،اینست سرنوشت
عزیزم،امشب چهره ات زوایایی بوجود آوردهکه در ذهن من متروک و غریب بودو می پرسی؟آهجفای تو خسته ام میکند عزیزممرا شکنجه میدهد؛فراری میدهد
مرا قریب میکند اما دوباره فاصله بین ما قرار میدهدو تو همچنان مرا دنبال میکنیو می پرسی؟با تو تمام آرزوهایم از بین رفتو در تو تمامی سوالهایم مستاصل شدمن با باری از معانی بازگشتمغیر از آنکه در ذهن خود دارم