O kaimenon o spourgitis | Ο καημένον ο σπουργίτης
Σο καλύβι σ’ ολόερασυρίζω τραγωδώ σεάμον ανοιξησνόν πουλίνπάντα θα κελαηδώσε
Ο καημένον ο σπουργίτηςπάντα λάσκεται(ν) αλήτηςπόσα φοράς εμόνασεςεμέν πουλί μ’ σο σπίτι σ’
Αν ήξερες τρυγώνα μουκαι τεμόν την καρδίανασ’ εγκαλιόπο σ’ απέσ’ κεςκαι βγάλνες με καμίαν
Ο καημένον ο σπουργίτηςπάντα λάσκεται(ν) αλήτηςπόσα φοράς εμόνασεςεμέν πουλί μ’ σο σπίτι σ’
Πολλά έχω να λέω σεσα σείλια μ’ είν’ γραμμέναθα αρχινώ και λέω σεαρνί μ’ απ’ έναν έναν
Ο καημένον ο σπουργίτηςπάντα λάσκεται(ν) αλήτηςπόσα φοράς εμόνασεςεμέν πουλί μ’ σο σπίτι σ’